چهارمین کرسی آزاد اندیشی با مدل کرسی علمی دو سویه استاد و طلبه ، تحت عنوان « رابطه رحمانیت خداوند با عذاب اُخروی » در مدرسه عصمتیه بابل برگزار گردید.

ارائه کننده بحث : آقای « سید تراب میرتبار درزی » استاد حوزه و دانشگاه  ، منتقدین : طلاب پایه 3و5 مدرسه علمیه عصمتیه بابل ، داور : حجت الاسلام محمدرضا نیرومند

در شروع بحث ، آقای میرتبار ( ارائه کننده بحث) براساس دیدگاههای مختلف درباره وجودبهشت وجهنم گفت : - ما در آخرت عذابی نداریم واینگونه نیست که خداوندمکانی را به عنوان بهشت و جهنم خلق کرده باشدو آنچه بعنوان آتش از آن یاد می شود در واقع همان اعمال و کردار انسانهاست و در بیرونِ انسان مکانی جهت عذاب و پاداش انسان وجود ندارد- عذاب الهی ابدی و دائمی نیست بلکه تشبیه شده به زندانهای این دنیا که مجرمین بعد از مدتی حبس آزاد می شوند- عده ای نیزقائلندکه گسترش رحمت الهی تاحدی است که خداوند کفار را هم می بخشد و البته برخی معتقدند کفار هرگز بخشیده نمیشود. در ادامه گفت:ورود به جهنم بی شک از مصادیق رحمت الهی محسوب می شود که بشر را به عوالم برترو بالاتر رهنمون سازد و نشانگر ظلم خدا به بندگانش نیست؛ از اینجا در می یابیم تناقضی میان رحمانیت و عذاب اخروی وجود ندارد.چشاندن عذاب نتیجه اعمال انسانهاست وازآنجاییکه انسان به دوهدایت باطنی وظاهری مجهز است در صورت عصیان از فرامین الهی مستحق آتش است وی درقسمت دیگری گفت:رحمت خداوندآنچنان گسترده است که حتی شامل فرعون و.. نیز میشود سختگیریهای خداونددرواقع به کردار، گفتار و اعمال خودمان باز میگردد خداوند از سویی غضب دارد و از سویی رحمت؛و البته ذات خداوند از این جور صفات (غضب) تبری دارد امادر ادامه،صفات فعلی به صفات ذاتی بر میگردد؛ اگرخداوند صفات غضب را قرار نمی داد عالم هرج و مرج می شد و می گفتیم خدا آنقدر رحمت دارد که که هر اشتباهی هم بکنیم می بخشد

در ادامه طلاب پایه 3و5 بعنوان منتقد ،  با بیان آیه ای از سوره نساء که می فرماید :«بی تردید کسانی که کفر ورزیدند به آتش درآورده خواهند شد .» نشانگر عذاب خداوند در آخرت است و در آیاتی نیز از رحمانیت خداوند بیان می کند که :« خداوند همه گناهان را می بخشد بجز کسانی که کفر ورزیدند.» در اینجا این مسئله بوجود می آید با توجه به اینکه مهربانی و رحمت پدر و مادر شمه ای از مهربانی خداوند در دنیاست در حالی که والدین از خطاهای فرزندان به راحتی چشم پوشی می کنند یا حداقل تنبیه سختی که درباره خداوند آمده در رابطه با فرزندان انجام نمی دهند. چگونه ممکن است خداوندی که رحمانیت او گسترده شده و وسیع است اینگونه عذاب کند و در عین حال او را رحمان بدانیم ؟ بنظر می رسد عذاب کردن خداوند با رحمانیت او قابل جمع نیست چرا که گاهی به دلیل یک گناه ممکن است شخصی را مخلّد در جهنم قرار دهد.

در آخر بحث نیز حجت السلام نیرومند بعنوان داور در جمع بندی مطالب بیان داشتند :

طبق آیات صریح قرآن بهشت و جهنم مخلوق خدایند و از نعمات الهی محسوب میشوند اما ورود به بهشت با توجه به رحمت خداوند وسیع تر است و از آنجائیکه واژه عذاب از « عذب » به معنای گوارا و شیرین گرفته شده است کاملا با رحمت الهی سازگار می باشد. جهنم برای کسانیست که عناد و کینه و عداوت ورزیده اند . مواردی که به سبب آن جهنم نعمت است عبارتند از: 1- بازدارندگی از گناه 2- در هنگام کشف و شهود ،حقایق مسائل که روشن شد شخص داوطلبانه حقیقت را می پذیرد که جهت تطهیر به سوی جهنم و یا بهشت برود. 3- تطهیر انسان 4- جهنم نتیجه رفتار انسان است.