حسین جان سلام….

 

عزیز دل زهرا(سلام الله) ، نمیدانم که آیا بگویم من از منتظران ظهور پسرت هستم یا نه؟

چون سراغ دارم بزرگ مردی را که منتظرانش او را کشتند.

سراغ دارم بزرگ مردی را که منتظرانش به فرزند شیر خواره اش هم رحم نکردند.

سراغ دارم منتظرانی را که  به خیمه ی زنان آن مرد بزرگ یورش بردند و خلخال از پای زنان ربودند و گوشواره از گوش دخترکان یتیم کشیدند.

سراغ دارم مردی را که منتظرانش  آب را که مهریه ی مادرش بود از او دریغ کردند.

سراغ دارم از منتظرانی که آتش پاره بر سر یتیمان و زنانش میریختند .

سراغ دارم که منتظِران ،سر منتظَر خود را بالای نیزه بردند و ندای الله اکبر سر دادند……

یا للعجب!!!!!!!

با این اوصاف نمیدانم خود را منتظر بدانم یا نه؟

خدای بزرگ کمکم کن راه را از بیراهه بشناسم.

کمکم کن منتظری به هوش و بیدار باشم در زمان ظهور منتظَرم.

کمکم کن تا در این نشئه یار و همراه ولی فقیهم باشم تا تو در آن نشئه به دیدارم آیی.

خدایا….. تویی که از سرانجام امور با خبری،کمک کن که سر انجام، همه ی شیعیان رو سپید انتظار باشند.

منبع:http://montazer120.blogfa.com/

موضوعات: عصمتیه  لینک ثابت