يا علي…
ديشب ستارگان هم تاصبح پلك نزدند.
ديشب يتيم كودكان كوفه،كاسه به دست تا صبح در خانه ات دست به دعا برداشته و بك يا الله ميگفتند.
ديشب ماه روي مادرم زهرا نيز، گرفته بود.
ديشب فرزندان علي بي تاب پدر،نه… بي تاب غم هجران ولايت وامامت بودند.
مگر ديشب چه شده بود و علي(عليه السلام) به كجا ميرفت كه مرغابيها نيز بال به رداي ايشان ميساييدند؟!
آري ديشب فرق علي،امام امت، به دستِ شرارت ابن ملجم مرادي دوتا شد.


 

 

 

 

 


اين زخمها چه با تيغ تيز و چه با نيش زبان باشد ،كاري است و جبران نخواهد شد.
همه بياييم به جاي اينكه سعي در جبران خسارت كنيم، اصلا به كسي خسارتي وارد نكنيم. چون دود به چشم كسي ميرود كه خودش آتش برافروخت(مثل مردم كوفه كه هنوز دست بر چشمانشان ميسايند).
مهدي جان…
جهان در انتظار يك كلمه است.در انتظار اناالمهدي پسر فاطمه،آنوقت است كه سينه چاكان جانها فدا كنند.
بيا كه اگر جهان لحظه اي بدون ولايت ميماند حتما در هم مي آميخت.
بيا مهدي تا كه كوره ي آدم سوزي ابر قدرتان نابخرد خاموش شود.
خدايا به حق مهدي فاطمه مرگ ما را شهادت در راه ولايت قرار بده و ولي امر مسلمين را درزمان غيبت آقا از شر حسودان و بد چشمان دور بدار و تمام تيرهايي را كه به سمت ولايت نشانه رفته را با سپري چون ما، مهار كن و به ما قدرت پشتيباني از ولايت را عطا بفرما.
آمين يا رب العالمين.

منبع وبلاگ.www.montazer120.blogfa.com

موضوعات: عصمتیه  لینک ثابت